Gambar Kenangan Hari Raya
Friday, May 1, 2009
Percutian Ke Melaka
Gambar Kenang-kenangan semasa berkunjung ke Melaka bersama yang tersayang dan anak-anak.
Kontrak Sosial
APA ITU KONTRAK SOSIAL?
Teori kontrak sosial menurut pandangan ahli teori demokratik Eropah seperti Thomas Hobbes dan John Locke ialah bahawa manusia mewujudkan negara sebagai satu perjanjian bersama di mana setiap individu itu bersetuju kepadanya.[2] Kontrak ini bererti individu-individu yang bebas bersetuju untuk menyerahkan haknya untuk memerintah diri sendiri itu kepada satu institusi bersama yang berkuasa dan berdaulat.[3]
Menurut bahasa, kontrak boleh didefinisikan sebagai perjanjian formal dengan syarat-syarat tertentu antara dua pihak atau lebih.[4] Ia juga boleh bermaksud dokumen yg mengandungi syarat-syarat perjanjian atau cabang undang-undang yg berkaitan dgn kontrak.[5] Sosial pula boleh ditakrifkan sebagai segala yg berkaitan dgn masyarakat, perihal masyarakat dan kemasyarakatan.[6] Oleh itu, kontrak sosial apabila diasimilasikan boleh ditakrifkan sebagai satu bentuk perjanjian atau permuafakatan yang ditulis dan ditetapkan oleh undang-undang (perlembagaan) yang melibatkan semua masyarakat di sesebuah negara. Oleh itu, perbincangan kontrak sosial bagi penulisan ini akan ditumpukan kepada skop perlaksanaannya di Malaysia.
Secara mudah, kontrak sosial merupakan satu istilah permuafakatan antara kaum yang dicapai sebelum merdeka melalui satu persetujuan di kalangan rakyat dan pemimpin yang terdiri daripada kaum Melayu, Cina dan India. Pemeteraian kontrak sosial ini juga turut disertai dan dipersetujui oleh parti-parti yang mereka wakili iaitu UMNO, MCA dan MIC. Istilah ini sebenarnya tidak wujud dalam Perlembagaan Persekutuan 1957 tetapi dari perspektif lain, kontrak sosial sememangnya wujud dalam sejarah negara dan permuafakatan yang dicapai itulah yang mentakrifkan negara kita dan seterusnya menentukan sifat negara.
Kontrak sosial sebenarnya merupakan watikah asas keadilan sosial untuk negara. Keadilan sosial yang terkandung dalam perjanjian ini merangkumi bukan sahaja soal keadilan ekonomi tetapi juga keadilan politik dan keadilan kebudayaan. Oleh itu, kontrak sosial yang dipersetujui perlu dijadikan rujukan asas segala usaha untuk menegakkan keadilan sosial di negara ini.[7] Pengajaran utama yang harus dipelajari oleh kaum bukan Melayu ialah peristiwa rusuhan 13 Mei 1960 kerana mencabar kedudukan orang Melayu seperti yang termaktub dalam Perlembagaan Malaysia.
Teori kontrak sosial menurut pandangan ahli teori demokratik Eropah seperti Thomas Hobbes dan John Locke ialah bahawa manusia mewujudkan negara sebagai satu perjanjian bersama di mana setiap individu itu bersetuju kepadanya.[2] Kontrak ini bererti individu-individu yang bebas bersetuju untuk menyerahkan haknya untuk memerintah diri sendiri itu kepada satu institusi bersama yang berkuasa dan berdaulat.[3]
Menurut bahasa, kontrak boleh didefinisikan sebagai perjanjian formal dengan syarat-syarat tertentu antara dua pihak atau lebih.[4] Ia juga boleh bermaksud dokumen yg mengandungi syarat-syarat perjanjian atau cabang undang-undang yg berkaitan dgn kontrak.[5] Sosial pula boleh ditakrifkan sebagai segala yg berkaitan dgn masyarakat, perihal masyarakat dan kemasyarakatan.[6] Oleh itu, kontrak sosial apabila diasimilasikan boleh ditakrifkan sebagai satu bentuk perjanjian atau permuafakatan yang ditulis dan ditetapkan oleh undang-undang (perlembagaan) yang melibatkan semua masyarakat di sesebuah negara. Oleh itu, perbincangan kontrak sosial bagi penulisan ini akan ditumpukan kepada skop perlaksanaannya di Malaysia.
Secara mudah, kontrak sosial merupakan satu istilah permuafakatan antara kaum yang dicapai sebelum merdeka melalui satu persetujuan di kalangan rakyat dan pemimpin yang terdiri daripada kaum Melayu, Cina dan India. Pemeteraian kontrak sosial ini juga turut disertai dan dipersetujui oleh parti-parti yang mereka wakili iaitu UMNO, MCA dan MIC. Istilah ini sebenarnya tidak wujud dalam Perlembagaan Persekutuan 1957 tetapi dari perspektif lain, kontrak sosial sememangnya wujud dalam sejarah negara dan permuafakatan yang dicapai itulah yang mentakrifkan negara kita dan seterusnya menentukan sifat negara.
Kontrak sosial sebenarnya merupakan watikah asas keadilan sosial untuk negara. Keadilan sosial yang terkandung dalam perjanjian ini merangkumi bukan sahaja soal keadilan ekonomi tetapi juga keadilan politik dan keadilan kebudayaan. Oleh itu, kontrak sosial yang dipersetujui perlu dijadikan rujukan asas segala usaha untuk menegakkan keadilan sosial di negara ini.[7] Pengajaran utama yang harus dipelajari oleh kaum bukan Melayu ialah peristiwa rusuhan 13 Mei 1960 kerana mencabar kedudukan orang Melayu seperti yang termaktub dalam Perlembagaan Malaysia.
Sejarah Sosiolinguistik
Sejarah Sosiolinguitik
Palini (500 SM) diyakini oleh banyak linguis sebagai pelopor pengkaji sosoilinguistik. Dalam karyanya yang berjudul Astadhayayai sebuah buku yang mengandungi stiliska bahasa menyebabkan pengkajian sosiolinguistik mula memberi perhatian. Pada abad ke 19, Schuchardt, Hasseling, dan Van Name (1869-1897) untuk pertama kalinya memulakan pengkajian tentang dialek bahasa pendalaman Eropah dan konteks bahasa yang menghasilkan bahasa campuran.
Perkembangan kajian sosiolinguistik semakin terserlah apabila De Saussure (1857-1913) berpendapat bahawa bahasa merupakan fakta sosial yang terdapat dalam masyarakat . Dalam hal ini terdapat dua istilah yang popular iaitu langue dan parole namun tidak dapat menarik perhatian para sarjana bahasa dari Amerika Syarikat seperti Franz Boas, Edward Sapir, dan Leonard Bloomfield yang melakukan beberapa kajian bahasa dan budaya.
Istilah sosiolinguistik digunakan buat kali pertama oleh Harver Currie pada tahun 1952. Tokoh ini pada mulanya tidak melihat kajian linguistik ini merentas realiti sosial . Setahun kemudian Weinreich (1953) menulis ‘language in Contact’ yang diikuti dengan beberapa karya-karya besar lain dalam bidang ini menyebabkan kajian tentang sosiolinguistik menjadi ilmu yang lebih mantap dan menarik perhatian ramai orang.
Palini (500 SM) diyakini oleh banyak linguis sebagai pelopor pengkaji sosoilinguistik. Dalam karyanya yang berjudul Astadhayayai sebuah buku yang mengandungi stiliska bahasa menyebabkan pengkajian sosiolinguistik mula memberi perhatian. Pada abad ke 19, Schuchardt, Hasseling, dan Van Name (1869-1897) untuk pertama kalinya memulakan pengkajian tentang dialek bahasa pendalaman Eropah dan konteks bahasa yang menghasilkan bahasa campuran.
Perkembangan kajian sosiolinguistik semakin terserlah apabila De Saussure (1857-1913) berpendapat bahawa bahasa merupakan fakta sosial yang terdapat dalam masyarakat . Dalam hal ini terdapat dua istilah yang popular iaitu langue dan parole namun tidak dapat menarik perhatian para sarjana bahasa dari Amerika Syarikat seperti Franz Boas, Edward Sapir, dan Leonard Bloomfield yang melakukan beberapa kajian bahasa dan budaya.
Istilah sosiolinguistik digunakan buat kali pertama oleh Harver Currie pada tahun 1952. Tokoh ini pada mulanya tidak melihat kajian linguistik ini merentas realiti sosial . Setahun kemudian Weinreich (1953) menulis ‘language in Contact’ yang diikuti dengan beberapa karya-karya besar lain dalam bidang ini menyebabkan kajian tentang sosiolinguistik menjadi ilmu yang lebih mantap dan menarik perhatian ramai orang.
Pasca Jepun Hingga Kemerdekaan Tanah Melayu
Pasca Jepun hingga Kemerdekaan Tanah Melayu
Tanah Melayu mula diperintah oleh Jepun mulai akhir Disember 1941 hingga 12 September 1945. Pendudukan Jepun selama 3 setengah tahun telah meninggalkan kesan yang amat mendalam kepada masyarakat di Tanah Melayu dari segi Politik,ekonomi dan sosial .
Kekejaman pihak Jepun semasa telah membangkitkan kemarahan orang-orang Cina dan menubuhkan MPAJA yang dipengaruhi oleh PKM bagi menentang Jepun secara gerila. MPAJA telah mendapat bantuan daripada British melalui Pasukan Force 136,
Jepun menyerah kalah pihak British tidak kembali serta merta ke Tanah Melayu. Kekosongan ini diisi oleh PKM dan membalas dendam kepada orang Melayu dan Cina yang dianggap pembelot dan pengintip Jepun. Apabila British kembali MPAJA dibubarkan.
Pihak British telah merangka satu sistem pemerintahan baru yang diberi nama Malayan Union selaras dengan Piagam Atlantik iaitu dengan menggabungkan NNMB, NNMTB serta Pulau Pinang dan Melaka manakala Singapura menjadi tanah Jajahan berasingan.
Apabila kertas cadangan Malayan Union dikeluarkan pada 22 Januari 1946, orang Melayu bangkit menentang. Akhbar Utusan Melayu dan Warta Negara telah memainkan peranan untuk membangkitkan semangat Nasionalisme orang Melayu. Dato’ Onn b Jaafar menyeru supaya semua pertubuhan Melayu menentang Malayan Union dan hasilnya pada Mac 1946 Kongres Melayu Se-Malaya dibentuk dan menggesa Kerajaan British menarik balik Malayan Union.
Pada 23 Julai 1946 terbentuk Jawatankuasa Kerja yang di ketuai oleh Sir Malcom Mac Donald menggubal perlembagaan baru. Pada tahun 1948 Persekutuan Tanah Melayu diperkenalkan menggantikan MalayanUnion ,walau bagaimanapun ia mendapat penentangan dari golongan kiri.
Walaupun Persekutuan Tanah Melayu berjaya dibentuk wujud juga masalah iaitu mengenai perpaduan maka pada April 1951 Sistem Ahli diperkenalkan, ini menjadi titik tolak kearah kesepakatan untuk membentuk perpaduan dan Kemerdekaan . Kemenangan besar Parti Perikatan (UMNO, MCA dan MIC) pada Pilihan Raya Umun 1955 memberi lesen besar kearah kemerdekaan.
Pada Febuari 1956 Tunku Abdul Rahman dan rombongan ke London untuk perundingan kemerdekaan. Pada 8 Febuari 1956 Perjanjian London dimeterai oleh raja-raja Melayu, Parti Perikatan, dan Kerajaan British bagi mengistiharkan kemerdekaan Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957.
Suruhanjaya Reid ditubuhkan pada Jun 1956 untuk menggubal perlembagaan Tanah Melayu.
Suruhanjaya ini menerima 131 memorandum bertulis dan meninbangkan pelbagai cadangan daripada semua. Beberapa pindaan telah dibuat ia menggambarkan semangat tolak ansur dalam kalangan rakyat pelbagai kaum. Perlembagaan Tanah Melayu 1957 ini berkonsepkan raja perlembagaan. Pada 31 Ogos 1957 Tanah Melayu Merdeka.
Tanah Melayu mula diperintah oleh Jepun mulai akhir Disember 1941 hingga 12 September 1945. Pendudukan Jepun selama 3 setengah tahun telah meninggalkan kesan yang amat mendalam kepada masyarakat di Tanah Melayu dari segi Politik,ekonomi dan sosial .
Kekejaman pihak Jepun semasa telah membangkitkan kemarahan orang-orang Cina dan menubuhkan MPAJA yang dipengaruhi oleh PKM bagi menentang Jepun secara gerila. MPAJA telah mendapat bantuan daripada British melalui Pasukan Force 136,
Jepun menyerah kalah pihak British tidak kembali serta merta ke Tanah Melayu. Kekosongan ini diisi oleh PKM dan membalas dendam kepada orang Melayu dan Cina yang dianggap pembelot dan pengintip Jepun. Apabila British kembali MPAJA dibubarkan.
Pihak British telah merangka satu sistem pemerintahan baru yang diberi nama Malayan Union selaras dengan Piagam Atlantik iaitu dengan menggabungkan NNMB, NNMTB serta Pulau Pinang dan Melaka manakala Singapura menjadi tanah Jajahan berasingan.
Apabila kertas cadangan Malayan Union dikeluarkan pada 22 Januari 1946, orang Melayu bangkit menentang. Akhbar Utusan Melayu dan Warta Negara telah memainkan peranan untuk membangkitkan semangat Nasionalisme orang Melayu. Dato’ Onn b Jaafar menyeru supaya semua pertubuhan Melayu menentang Malayan Union dan hasilnya pada Mac 1946 Kongres Melayu Se-Malaya dibentuk dan menggesa Kerajaan British menarik balik Malayan Union.
Pada 23 Julai 1946 terbentuk Jawatankuasa Kerja yang di ketuai oleh Sir Malcom Mac Donald menggubal perlembagaan baru. Pada tahun 1948 Persekutuan Tanah Melayu diperkenalkan menggantikan MalayanUnion ,walau bagaimanapun ia mendapat penentangan dari golongan kiri.
Walaupun Persekutuan Tanah Melayu berjaya dibentuk wujud juga masalah iaitu mengenai perpaduan maka pada April 1951 Sistem Ahli diperkenalkan, ini menjadi titik tolak kearah kesepakatan untuk membentuk perpaduan dan Kemerdekaan . Kemenangan besar Parti Perikatan (UMNO, MCA dan MIC) pada Pilihan Raya Umun 1955 memberi lesen besar kearah kemerdekaan.
Pada Febuari 1956 Tunku Abdul Rahman dan rombongan ke London untuk perundingan kemerdekaan. Pada 8 Febuari 1956 Perjanjian London dimeterai oleh raja-raja Melayu, Parti Perikatan, dan Kerajaan British bagi mengistiharkan kemerdekaan Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957.
Suruhanjaya Reid ditubuhkan pada Jun 1956 untuk menggubal perlembagaan Tanah Melayu.
Suruhanjaya ini menerima 131 memorandum bertulis dan meninbangkan pelbagai cadangan daripada semua. Beberapa pindaan telah dibuat ia menggambarkan semangat tolak ansur dalam kalangan rakyat pelbagai kaum. Perlembagaan Tanah Melayu 1957 ini berkonsepkan raja perlembagaan. Pada 31 Ogos 1957 Tanah Melayu Merdeka.
Subscribe to:
Posts (Atom)
